بازی در بوستان
بازی در بوستان یه روز با مامان برای خرید به بوستان رفتیم. اولش که تو بقلش خواب بودم و کلی هم خسته اش کردم. ولی وقتی بیدار شدم و اون اسباب بازی ها رو تو طبقه زیرین بوستان دیدم - که بچه ها دارن بازی می کنند- هی نق و نوق کردم و با دستم اونجا رو نشون میدادم، یعنی منو ببر اونجا.
خلاصه مامان منو برد پایین و برام بلیط گرفت. چون زیر سه سال مادر هم میتونه با بچه بره داخل محوطه بازی، خیلی عالی شد و مامان تونست از من عکسهای خوبی بگیره.
با همه اسباب بازیها بازی می کردم . اینقدر حول بودم که به محض شروع با یکی از اونها سریع می رفتم سراغ بعدی، حول بودم فکر می کردم الان وقتم زود تموم میشه. میخواستم همه رو تجربه کنم.
عکس پایین: موقع رفتن به بیرون. خیلی مشتاق و مجهز. کوله پشتی ام پر از خوراکی و میوه است. جاتون خالی.
از این خونه خیلی خوشم اومده بود. بعد از هر بازی یه سر به اینجا میزدم.
تاب رو خیلی دوست نداشتم چون بلد نیستم پاهامو بالا بگیرم.
وای، این سرسره خیلی عالی بود. خیلی خوشم اومد. سعی خودمو میکردم که تنهایی برم اون بالا.
اولش کمی می ترسیدم ولی با دیدن سقوط آزاد بچه های دیگه من هم خودمو هل دادم پایین و کلی خندیدم.
برخورد من رو با میز نقاشی داشته باشید. تا نوبت به این میز رسید با اینکه بچه های دیگه دورش و روی نیمکت ها نشسته بودند، من از همون اول رفتم بالای میز. هر چی مامانم گفت بچه بیا پایین، نیومدم که نیومدم. هی منو نشوند رو نیمکت ولی من باز رفتم بالای اون نشستم. این پسره که تو عکسه از کارهای من تعجب کرده بود. 
داشت شاخ درمی آورد. 
این اسباب بازی رو هم دوست داشتم، خیلی با حال بود. با یه هل دادن کوچولو کلی مسیر رو موتور سواری می کنی.
این هم بازی بپر بالا بود که من بلد نبودم. چند بار هم رفتم ولی یاد نگرفتم. اما با همون راه رفتن روی سطح توری هم کلی ذوق می کردم. (فیلم داره)
آخر سر هم که اصلا دوست نداشتم از اونجا بیام بیرون. مامانم سرم کلاه گذاشت و یواشکی منو برد بیرون.
نکته اقتصادی: هیچ خریدی صورت نگرفت به جز همین بازی کردن من و اسباب بازی چکشی که از کانون پرورش فکری کودکان آنجا خریداری شد.
نکته ورزشی: اگه مامان چند بار دیگه منو ببره اونجا بازیهایی رو که بلد نیستم یاد میگیرم و کلی به نی نی خوش میگذره. 
